पहिचान हौ तिमी /स्वस्तिका दाहाल

असंख्य अवरोध
अनगिन्ती अपमान
तैपनि हिडिरहेका साहसहरू
नारी भन, सृष्टि भन
या आमा भन आफूलाई
नमाग आफ्नो पहिचान
स्वयं पहिचान हौ तिमी ।
चढ्ने सिढी, दौडने मैदान
टेक्ने धुलो, बिझ्ने काँडा
उठाउने बोझ, बगाउने वेदना
तिम्रै मात्र हुन् ,नितान्त तिम्रै ।
यो विश्व देख्दैन पसिना
देख्छ त केवल आँसु
तिमी चुडीएको देख्छ
टुक्रिएको देख्छ
तिम्रो सतित्व पत्रपत्र
नाङ्गिएको देख्छ ।
सम्पूर्णताको धरातल हौ
तिमी
मूल्यमा बेचिए पनि
अर्थहीन फ्याँकिए पनि,
तोडेर लक्ष्मण घेराहरू
गरेर सिद्धान्तको विनिर्माण
आफैले भर्नु
व्यापकताको उडान ।
नभुल्नु आफूलाई
तिमी बिहानी हौ सुरुवातको
प्रकृति हौ सौहार्दको
देवी हौ आस्थाको
उमङ्ग हौ सम्भावनाको
उत्साह हौ सपना र वीजयको ।
कसैले कोर्नु पर्दैन तिम्रो नक्सा
आफैंमा पूर्ण हौ तिमी
नमाग कसैसँग पहिचान
स्वयं पहिचान हौ तिमी ।